N° 67 - Travel in style

Vintage first Class


Intro

U heeft het mogelijks gemerkt dat er de laatste weken soms wat speling zit op onze blog’s. De reden daarvoor is dat we het bijzonder druk hebben gehad, waar we dan ook even bijzonder gelukkig om zijn. Recentelijk zat er dan ook een spoed levering bij richting Ibiza, gezien transport dezer dagen algemeen moeilijker is dan voorheen. Anyway, zoals jullie weten blijven we altijd alles doen wat we kunnen om ieders stuk tijdig en passend uitgeleverd te krijgen, wat tot op heden steeds is gelukt. Door deze acute interventie, werd ik letterlijk op heel korte tijd uit mijn cocoon gezogen en bevond ik me binnen de 24u in 4 verschillende Europese vlieghavens.

Waar ik het vandaag even over wou hebben en wat me persoonlijk nogal confronteerde, is de manier hoe de mensheid zich ondertussen weet te kleden, voor bijvoorbeeld een reisje met het vliegtuig.


De setting

U was ongetwijfeld ooit ook al getuige van de grote diversiteit die een vlieghaven aan mensen dagdagelijks opslokt om dan weer via andere wegen weet uit te spuwen. Altijd leuk om mensen gade te slaan, zeker daar, maar boy oh boy, wat was het deze keer anders. Niet dat ik nog geloof dat iedereen er old school in pak en das en flamboyante zomer jurken rondloopt, die tijden zijn helaas letterlijk vervlogen, maar het werd me ook duidelijk dat de covid bubbels van de laatste jaren er ook hier extra zwaar hebben op ingehakt. Het is makkelijk te denken dat iemand zoals mij, die zich doorgaans ook in een niche bubbel van stijl en stijlvolle mensen begeeft, die er wel nog een inspanning voor willen leveren, zich hier makkelijk aan kan storen. Wel, eigenlijk vind ik dat iedereen zich moet kleden zoals hij of zij dat wil, en hoe ze zich daarmee in de wereld willen positioneren. Maar er zijn grenzen, of dat dacht ik toch, die blijkbaar ook helemaal vervaagd zijn door een soort van eenzaamheid of veel gebroken spiegels.

Whats yours

Dat er veel is veranderd door en in de nasleep van de pandemie en steeds stijgende kosten voor iedereen staat buiten kijf. Ik zag recentelijk dat ook de homeless look, specifiek voor sneakers zijn opmars doet en enkele bekende luxe merken daar graag op inspelen door heel dure sportschoenen een look te geven alsook iemand er net een 8 weken scoutskamp met heeft gedaan. Net wat ik dacht.

Zelf reis ik doorgaans het meest in een licht wollen pak, hemd en das of een unconstructed jasje en witte denim. Ja zeker, niet omdat het moet, maar omdat ik dat fijn en bijzonder comfortabel vind wanneer goed zittend. Dit lokt dan vandaag ook meer dan enkele jaren geleden, heel wat bekijks op. Blijkbaar zijn de te kleine en ultra korte fluo joggings, kanarie gele camouflage trainings en overdadige slecht gezette tatoeages wel helemaal ok en algemeen aanvaard.

Na er ondertussen enkele dagen met rondgelopen te hebben, besef ik nogmaals opnieuw dat het niet zozeer de keuzes van kledij zijn die me het meest storen, ook al was het best wel intens. Wat me het meest bijbleef was vooral de algemene onverzorgdheid, met voor mij dan daaraan gekoppeld het idee dat mensen daar bewust voor kiezen. Kledij is en blijft voor mij en belangrijke vorm van zelfrespect alsook hoe iemand zich in de wereld wil positioneren. Ik weet maar al te goed dat dit zeker bij maatwerk vaak gekoppeld wordt aan privileges, maar was het aantal mensen in de jaren ‘50 en ‘60 zoveel meer geprivilegieerd? Ik geloof ook niet dat zich goed of toch op zijn minst proper te kleden altijd iets te zien heeft met hoeveel budget er beschikbaar is. Misschien ook omdat stretch stoffen toen nog niet zo populair waren, en de meeste mensen die het vliegtuig namen dat zagen als iets bijzonder, wat het eigenlijk nog altijd is.

Mogelijks is het ook een gevolg van sociale verwatering, of toch de sensibiliteit waarmee mensen zich algemeen vroeger kleden voor een specifieke gelegenheid. Dat er nu ook meer jeans broeken te zien zijn op bijvoorbeeld een huwelijk of binnen een corporatie omgeving is niets meer om van te verschieten. Zijn we teveel bezig met dat eigen comfort en houden we minder rekening met de anderen, de context en sociaal aanvaarde dresscodes ? Het is duidelijk dat de casualisatie en een overprikkeld egocentrisme een grenzeloze impact heeft op hoe onze maatschappij zich vandaag minder en minder kleedt. Jammer wel, want niets fijner dan te zien dat mensen moeite doen, toch?

"Paying to look homeless": Balenciaga Distressed Sneakers brutally trolled over $1850

Travel

Bij deze een persoonlijke oproep waarvan ik besef dat de impact minim zal zijn en waarbij de meesten onder u die dit lezen reeds al andere vestimentaire keuzes maken, maar doe eens iets extra mooi aan voor uw volgende vlucht. Denk even dat u in een episode van Mad Men mag figureren of naar dat huwelijk gaat van uw beste vriend ergens in het zonnige zuiden. U zal merken dat dit nog steeds heel fijn is en u mogelijks ook, zoals mezelf, af en toe nog wel geheel spontaan een kleine up grade krijgt. Blijkbaar laat het niet iedereen ongevoelig.

Uiteraard helpen we u zoals steeds heel graag verder om uw eigenste travel wear samen te stellen.

Safe flight!

Koen


Previous
Previous

N° 68 - Tips and Tricks for dressing well part 111 : De kleerkast

Next
Next

N° 66 - Modern Iconics : Italian Tweed