N° 136 - Les amis du mouton: Mr. Claude Nijs
Mr. Claude Nijs
Eén van de belangrijkste redenen dat we “Les amis du mouton” in het leven hebben geroepen, is om maatwerk zoals wij het zien, van de grote clichés te willen verlossen. Door geregeld enkele van onze klanten en jarenlange relaties zelf aan het woord te laten, creëren we geen illusie maar een echt persoonlijk verhaal en beeld.
De loyale Blog lezer bemerkt dat het enige tijd is geleden dat we nog een “LAM” portret brachten, wat we zeker terug gaan oppikken en waar deze mogelijks een start van is. Niet alleen is Mr Nijs en man die houdt van stijl en elegantie en daarnaast al jaren zelf aan het graven is in de wereld van maatwerk. Recent schreef hij als eerste in onze lage landen een boek onder de titel : ‘De Sartorialist ‘ - gentleman in de 21e eeuw. Een reisgids door de wereld van elegantie, vakmanschap & savoir-vivre.
U begrijpt in onze ogen iets uitzonderlijk om te vieren, delen en ondersteunen. Niet alleen omdat voor velen onbekend of mis begrepen terrein is, maar voornamelijk omdat het heel fijn aanvoelt om te zien dat de strijd voor elegantie en sensibiliteit zich op diverse manieren blijft manifesteren.
We zijn dan ook opnieuw heel blij dat ook hij wou participeren met zijn “LAM” portret. Het boek werd op 28 maart officieel voorgesteld te Gent, en is nu ook online te bestellen via deze link
LES AMIS DU MOUTON
—
Mr. Claude Nijs
Officiële naam + naam die je vrienden gebruiken en hoe ziet je professioneel leven er uit?
Gewoon Claude
Samen met mijn broer Xavier run ik een bouwbedrijf (P. NIJS) dat gespecialiseerd is in het restaureren van erfgoed gebouwen. Onder het bewind van ons vader (zaliger) waren dat voornamelijk overheidsopdrachten en dan vooral restauratie van kerken. Wij zijn de voorbije 10 jaar meer opgeschoven naar particuliere klanten, maar het zijn nog steeds opdrachten waar traditioneel vakmanschap van tel is. Vooral dakwerk (natuurleien), metselwerk, schrijnwerk en timmerwerk, en meestal onder toezicht van monumentenzorg. Als vierde generatie hechten we veel belang aan vakmanschap. Kennis, fierheid en respect zijn onze kernwoorden. In tegenstelling tot veel collega’s kiezen wij er niet voor om veel onderaannemers in te schakelen. Dit vooral omdat we de kwaliteit van uitvoering hoog willen houden. Vakmanschap ligt ons nauw aan het hart.
Hoe en waar speelde je leven zich af toen je 8 jaar was? Kleine familieschets + lokaliteit.
Ik ben geboren en getogen in Deinze en woon nog steeds in dezelfde buurt aan de stadsrand. Ieder vrij moment trokken we de straat op. Voetballen op de weide, of elders de buurt “onveilig” maken. Een heel mooie tijd…
Thierry Nijs (vader) Xavier (L) en Claude (R)
Mr Paul Nijs
grootvader
Welke 3 termen gebruikten je leraars voor jou in het derde middelbaar?
Dat is lang geleden, maar ik denk aan slim, braaf en beleefd.
Wat betekende cultuur in jouw gezin en werd dit door je ouders gestimuleerd?
Ik kreeg zeker geen cultuur opgedrongen maar ik werd er constant in ondergedompeld. Boeken hadden op mij ook een grote aantrekkingskracht. De boeken van ’s Lands Glorie (Artis Historia) bijvoorbeeld, die heb ik verslonden, maar ook de strips van Kuifje las ik tot ze uit elkaar vielen. Mijn ouders hadden wel een verfijnde smaak. Mijn vader had ook een enorme passie voor auto’s en voor Ferrari in het bijzonder. Indertijd heb ik met hen veel Ferrari samenkomsten meegemaakt. De Italiaanse elegantie is er zo met de paplepel ingegeven. En er werd thuis veel naar Franse shows gekeken. Ik herinner me Michel Drucker in het bijzonder. Ik ben ook vernoemd naar Claude François, die werd gekleed door Cifonelli. Geen slechte smaak toch.
Als je je diverse grote stijl periodes kort zou moeten beschrijven tussen je 16 en nu, welke springen daar uit?
Als 16-jarige dweepte ik wat met new wave, dus zwart én zwart, met tipschoenen. Maar je zag me ook rijden op een Aprilia Replica AF1 met Kappa trainings. Voor speciale gelegenheden werd ik als kind ook door mijn ouders in maatwerk gestopt. En als ik zelf mocht kiezen kleedde ik me wel al gedurfd. Ik herinner me een wit kostuum dat nogal wat bekijks had.
Welke muziek had een impact op je attitude en stijl?
Ik hou van veel stijlen van kleinkunst tot heavy metal. Ik denk niet dat de muziek mijn kledingstijl in een bepaalde richting heeft geduwd.
David Lynch
making of Mulholland Drive
Turner - Lifeboat and Manby Apparatus Going off to a Stranded Vessel Making the Signal (Blue Lights) of Distress, c.1831
Welke is de eerste film/acteur/kunstenaar die je visueel het meest heeft beïnvloed?
Door de passie van mijn vader voor Ferrari kwamen de tv-series Magnum en Miami Vice op mijn netvlies. Later maakte ik kennis met de films van David Lynch. Vooral Lost Highway en Mulholland Drive vind ik bijzonder qua sfeer en esthetiek. Iemand van mijn generatie moet ook alles van Quentin Tarantino gezien hebben vind ik. Ik heb nog met vrienden twee “films” gemaakt in Reservoir Dogs-stijl. David Suchet verdient ook een vermelding voor de uitmuntende wijze waarop hij jarenlang Hercule Poirot gestalte gaf in de gelijknamige tv-serie. En rijzende ster Cillian Murphy (Tommy Shelby in Peaky Blinders) moeten we ook vermelden natuurlijk. Daartegenover staat dat ik het niet zo begrepen heb op moderne kunst. Een kunstenaar moet voor mij toch vooral in de eerste plaats een vakman zijn. Zo zijn de schilderijen van William Turner voor mij op zich al voldoende reden om Londen te bezoeken.
Op welke prestatie bent u tot nu toe het meest trots?
Ik zie mijn leven als een project en ik heb het geluk op heel wat trots te kunnen zijn. Het is moeilijk om daar iets uit te lichten, dan doe ik andere onrecht aan. Wie mij kent moet daar zelf maar over oordelen.
Is kledij iets waar je geregeld over nadenkt en hoe zou je je look vandaag benoemen?
Ja, jullie zouden me waarschijnlijk niet voor dit interview gevraagd hebben mocht dat helemaal niet het geval zijn. Mijn look is eerder klassiek, en daar mag een vleugje glamour bij. Je moet niet wachten op de verfilming van je leven, je kan er nu zelf al wat grandeur instoppen.
Doen, zou ik zeggen! Dus, natuurlijk denk ik daarover na. Het plaatje moet kloppen. Dat is ook het mooiste compliment dat je over je kleding kan krijgen denk ik.
Henri De Sloovere
overgrootvader
Claude en Koen
Welk stuk dat je ooit bent kwijtgespeeld of hebt kapot gedragen zal je altijd bijblijven?
Er springt me niet meteen iets te binnen. Ik heb het geluk dat ik ongeveer dezelfde maten van mijn vader heb. Een aantal stukken uit zijn kleerkast liet ik aanpassen en die draag ik met veel fierheid. Ik heb er wel spijt van dat we andere stukken van mijn vader en grootvaders hebben laten gaan zonder daar goed over na te denken. Nu zou ik dat zeker niet meer laten gebeuren.
Als tijd en geld geen probleem zijn, wat zou je dan nog willen toevoegen aan je garderobe?
Tja, ik moet aan de meeste lezers niet uitleggen dat maatwerk een beetje verslavend kan zijn. Tegelijkertijd zijn er maar zoveel dagen in een jaar dat een overvloed aan kleding ook geen rust geeft. Ik probeer mijn garderobe vooral uit te puren en aan te vullen met stukken die enerzijds uniek zijn, anderzijds bij mij passen en tegelijkertijd in meerdere situaties combineerbaar en inzetbaar. Daar steekt dus ook wat denkwerk in. Het plezier van maatwerk zit evengoed in dat voorbereidende werk.
Hoe belangrijk vind je je eigen voorkomen in relatie tot de perceptie van je persoonlijkheid en algemeen voorkomen?
Heel belangrijk uiteraard. Ik hoop dat meer mensen het sartorialisme leren ontdekken, de uiting van humaniteit in kleding en gedrag. Kleding geeft je de mogelijkheid je voorkomen zo af te stemmen dat ze een afspiegeling zijn van je innerlijk
Hoe vond je de SCHAAP-ervaring?
Net omdat voor mij persoonlijkheid en kledingstijl moeten machten, moet er bij maatwerk een connectie zijn. Het is meer dan een financiële transactie. Maatwerk bestellen moet een beetje als thuiskomen zijn: een aangenaam gesprek, een deskundige bespreking en een knap afgewerkt stuk als kers op de taart. Schaap scoort op al die vlakken voortreffelijk. Ik kan het iedereen aanraden.
Denk je dat het uiterlijk en de kleding van invloed zijn op de manier waarop je door de mensen om je heen wordt waargenomen en beoordeeld?
Zeker, maar ik denk dat je daar als drager ook wat moet in groeien. Zelfvertrouwen is belangrijk. Het is een proces dat we allemaal moeten doorlopen, maar iedereen kan opteren om dat traject naar je persoonlijke stijl aan te vatten. We starten misschien niet allemaal op hetzelfde niveau, maar sartorialisme is volgens mij een gecultiveerde kunde. Het begint met kennis en de fierheid. Als je een beetje eigenliefde hebt en je waardeert jezelf dan mag je toch expressie geven aan je persoonlijkheid. Als je dat op een authentieke manier doet en je respecteert de mensen rondom jou dan zal wederzijds respect wel volgen.
Vind je het verhaal/transparantie achter de kledij die je koopt belangrijk?
Ja dat vind ik wel. Als consument dragen we een grote verantwoordelijkheid. We zijn misschien niet altijd bereid die te zien, maar het is wel zo. Anderzijds is het voor de consument niet gemakkelijk om na te gaan of je wel goed ethisch bezig bent. Een goed gesprek met de verkoper om af te tasten welke waarden er achter de façade zitten vind ik daarom noodzakelijk.
Wat is je lievelingsstuk momenteel en waarom? Wat was je grootste miskoop?
Ik heb het geluk niet veel miskopen op mijn conto te hebben. Geen eigenlijk, of het zijn een paar kleinere dingen. Iets dat je in afslag ziet liggen en denkt dat je ermee een koopje doet, terwijl de kwaliteit of de snit toch niet datgene is waar je anders voor gaat. We worden allemaal wijzer met de tijd, niet?
Inspiratie nu en is er een stijl icoon/merk dat je volgt?
Tja, ik had het al over de stukken van mijn vader die ik nog altijd heel regelmatig draag. Hij is dus zeker een voorbeeld. Maar uit oude foto’s zie ik ook dat aandacht voor stijl toch in de familie zit. Inspiratie, dat is voor mij een indruk die blijft hangen en waar je zelf iets mee kan aanvangen. Ik kijk niet naar merken maar eerder naar periodes (het interbellum) en mensen. David Suchet als Poirot en Cilian Murphy als Tommy Shelby vermeldde ik reeds, voeg daar nog Sean Connory als Bond aan toe. Daniel Craig ook, maar dan meer voor zijn charisma dan voor de fijne revers van Tom Ford. Benedict Cumberbatch heeft het ook, en regisseur Guy Ritchie is duidelijk ook een sartorialist, maar ook David Beckham kan me inspireren. Maar je moet vooral jezelf ontdekken, je eigen stijl ontwikkelen waarin je je goed voelt. Goed in je vel en goed in je kleren.
Je vertrekt morgen voor een maand naar je favoriete bestemming. Welke is die en welke stukken uit je kleerkast neem je zeker mee?
Deze zomer gaan we naar Firenze en Toscane. Dat worden witte broeken, en paar zomerse blazers, linnen hemden, enz. Soms een beetje overdressed zal mijn vrouw af en toe zeggen.
Wat betekent luxe vandaag voor jou?
Wat aangenaam is voor het oog en de geest. Rustgevend ook. Dat hoeft zeker niet duur te zijn, al is er soms wel wat correlatie. Maar wat er voor mij vooral mee samenhangt is cultuur. Zonder cultuur geen luxe. Toch niet in mijn levensbeschouwing. Als dat er niet is zijn het ‘Parels voor de zwijnen’, weet u wel. Luxe is een beleving, niet iets wat je kant en klaar koopt en al zeker niet iets dat een logo je kan verschaffen.
Kwaliteit is cruciaal in je leven, wanneer en hoe heb je dat ontdekt?
Daar zitten mijn ouders toch voor veel tussen denk ik. Koop het beste dat je je kan veroorloven.
Je eerste boek ‘ De Sartorialist’ is letterlijk vers van de pers voorgesteld. Waarom wou je dit verhaal zo graag brengen?
Dat is de passie zeker? Ik ben vooral dankbaar dat ik heel wat mensen getroffen heb die me vertrouwen hebben geschonken. Ik zie dit boek niet louter als een persoonlijke verwezenlijking. Meerder mensen hebben ertoe bijgedragen. In het bijzonder de vakmensen die ik gesproken heb. De meesten kende ik niet voorafgaand aan de interviews. Stel je voor dat iemand je aanspreekt en vraagt voor een interview dat misschien zal opgenomen worden in een boek. Om dat toe te staan moet er toch wat vertrouwen zijn. Maar al die gesprekken groeiden uit tot bijzondere momenten. Ieder gesprek nam twee à drie uur in beslag. Ik voel me dus vereerd ook hun verhalen te mogen vertellen. Ik voel me dan ook eerder de bezieler of de concertmeester van het boek. Als het een goed boek is - en dat hoop ik uiteraard - dan is het ook aan hen te danken.
Het idee zat wel al jaren in mijn hoofd, maar het is toch nog altijd iets bijzonder om dat “kindje” geboren te zien worden. Vooral een gevoel van dankbaarheid overheerst. Het was een heel boeiende en leerrijke trip. En hopelijk kan het mensen inspireren. Elegantie en vakmanschap kunnen leiden naar een betere wereld. Hopelijk sluiten er mensen aan op onze reis.
Miles Davis en Howard - Gottlieb - Wikimedia Commons
Favorite restaurant ?
Je moet weten: ik ben nogal kritisch ingesteld. In het algemeen verwacht ik dat iedereen zich bij een nieuw “optreden” weer volledig geeft. Meestal ga ik daar ver in. Soms wat té volgens mijn vrouw. Maar die kritische houding betekent niet dat ik moeite heb om dingen te waarderen. Heb ik dan wel een favoriet restaurant? Ik vind vooral dat alles moet samenvallen ‘in het moment’. Mijn favoriete restaurantbeleving is die waarin ik de kennis en de passie van de kok heb geproefd en de gastvrijheid van het huis heb mogen ervaren. Harmonie die zorgt voor onvergetelijke herinneringen.
Meest gespeelde Spotify song/album?
De eerste boekvoorstelling vond plaats in Falligan onder de titel ‘Arts & Crafs Symposium’. Daar maakte ik een playlist voor, en die heb ik de laatste maanden nogal veel beluisterd ;) https://open.spotify.com/playlist/5RMtwJGYIcUnXFzn9rGBiT...
Welke ontdekkingen deed je voor jezelf het voorbije jaar?
Ik liet bij mezelf een kleurenanalyse uitvoeren en dat zou ik iedere man (en vrouw) aanraden. Niet twijfelen, doen.